- hönkürə-hönkürə
- z. Səslə, hönkürtü ilə, hıçqıra-hıçqıra. . . Sıxıntı və ciddiyyətdən <Anaxanım> uşaq kimi hönkürəhönkürə ağlamağa başladı. A. Ş..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
şəhiq — ə. 1) hönkür hönkür ağlama; fəryad etmə; 2) xırıldama; 3) anqırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günahsız — sif. 1. Günahı, təqsiri olmayan; təqsirsiz. Günahsız adam. – İnsaf et, öldürmə, günahsız qulu; Əl əldən üzülür, yaman çağıdır. M. P. V.. Qəlbində bir yetimtək qoymadın öz kamını; Günahsız qurbanların aldın intiqamını. S. Rüst.. 2. Məsum.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hönkürmək — f. Hönkürtü ilə, səslə, hönkürə hönkürə, hıçqıra hıçqıra ağlamaq. Onlar – hər iki qardaş dizlərini yerə çırpıb, bu mənzərənin qarşısında səs dolusu hönkürdülər. S. R.. Rəhilə isə artıq hönkürməyə başlamışdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti